LENİN'İN ÇİZGİLERİYLE TROÇKİZMİN BİR FİZYONOMİSİ
Lenin’e göre Troçki’nin ve Troçkistlerin “Bolşevikliği”
Troçki, Plenum'dan sonra, 1910 ilkbaharından beri, birleşmenin önündeki engellerin esas olarak (eğer tek başına değilse) örgütsel karakterde olduğunu temin ederken, işçileri en ilkesiz ve en insafsız biçimde kandırıyordu.
... Uzlaşmacılar, Troçki'nin Bolşevikler tarafından açığa çıkarılmış (hem de bunun tüm Bolşevizm adına yapıldığı kesin kaydıyla açığa çıkarılmış!) hatalarını bir buçuk yıl sonra tekrarlıyor, sonra da kalkıp kendilerine Bolşevik diyorlar. Peki, bu, kesin parti kavramlarının kötüye kullanımı değil midir? Buria göre, uzlaşmacıların asla Bolşevik olmadıklarını, Bolşevizmle hiçbir ortak yanları bulunmadığını, tutarsız Troçkistler olduklarını herkese açıklamakla yükümlü değil miyiz?
(Lenin, "Uzlaşmacıların Ya da Erdemlilerin Yeni Fraksiyonu Üzerine", Ekim 1911, Seçme Yapıtlar, inter yay., Cilt 4, s.103-104)
Devrim üzerine “burun karıştırmak” ve “sözde Avrupalılar”
"Devrimci sosyal-demokrasi bu sorulara, darkafalı-Troçkist, devrim olacak mı olmayacak mı, kim bilebilir ki diye "burun karıştırmak"tan bir ölçüde daha ilginç ve önemli yanıtlar verdi.
Yanıtımız şudur: Anayasa reformlarının ütopik özünün eleştirisi, ona bağlanan umutların asılsızlığı konusunda aydınlatma, devrimci yükselişi çok yönlü ve mümkün olduğunca çok teşvik etme, seçim kampanyasından bunun için yararlanma. Devrimin olup olmayacağı yalnızca bize bağlı değildir. Fakat biz elimizden geleni yapacağız ve hiçbir şey bunu olmamış saydıramayacaktır. Bu, kitlelerin ta içine demokratizmin ve proleter öz faaliyetin tohumlarını saçacaktır, ve bu tohum, yarın demokratik devrimde mi olur, öbür gün sosyalist devrimde mi olur, ama mutlaka filiz verecektir.
Buna karşılık kitlelere kendi yavan, entelektüelimsi, Bundcu-Troçkist kuşkuculuklarını: "devrimin olup olmayacağı bilinmez, ama 'gündemde' reformlar var"ı vaaz edenler — bu kişiler daha bugünden kitleleri bozuyor ve kitlelere liberal ütopyalar vaaz ediyorlar.
Seçim kampanyasını yarım milyon işçinin devrimci greve girdiği, asker üniforması giymiş köylülerin ileri unsurlarının soylu subaylara ateş açtığı verili, reel "şu anki" politik durumun ruhuyla doldurmak yerine — bunun yerine, (çok az "Avrupalı", çok fazla "Çinli", yani deınokratik-devrimci olan) bu reel durumu sözümona "Avrupalı" (bu Tasfiyeciler zaten öyle Avrupalıdır, ah, öyle iyi Avrupalıdır ki!) "parlamenter" düşüncelerinden siliyorlar. Fakat bu durumu, hiçbir yükümlülüğü olmayan bazı lafızlarla bir kenara iterken, reformist seçim kampanyasını gerçek seçim kampanyası ilan ediyorlar!"
(Lenin, Reformistlerin Platformu ve Devrimci Sosyal-Demokratların Platformu, Kasım 1912, Seçme Yapıtlar, inter yay., Cilt 4, s.193)
“Genç işçi kuşağının aldatılması”
Troçki yeni dergisini "gayri-fraksiyonel" olarak niteliyor. Bütün ilanlarda bu sözcüğü öne çıkarıyor, gerek "Barba"nın başyazılarında, gerekse "Barba" çıkmadan önce Troçki'nin bunun üzerine bir makalesinin yayınlandığı Tasfiyeci "Severnaya Raboçaya Gazçta"da bunun altını her biçimde çiziyor.
Troçki'nin "işçi dergisi", Troçki'nin işçiler için bir dergisidir, zira dergide ne bir proleter inisiyatif, ne de işçi örgütleriyle herhangi bir bağın izini bulmak mümkün. Popüler olma isteğiyle Troçki, işçiler için çıkardığı dergide okurlara "teritoryum". "faktör" vs. gibi sözcükleri açıklıyor.
Çok iyi. Öyleyse neden işçilere "fraksiyonsuzluk" sözcüğü de açıklanmasın? Yoksa bu sözcük teriloryum ve faktör sözcüklerinden daha mı anlaşılır?
Hayır. Mesele bu değil. Mesele, fraksiyonculuğun en kötü kalıntılarının en kötü temsilcilerinin, genç işçi kuşağını "fraksiyonsuzluk" etiketiyle aldatmasıdır.
... Troçki tarafından yayılan korkunç yalanı görmek için bu herkesçe bilinen olguları anımsamak yeter. >>
(Lenin, Birlik Yaygarasıyla Birliğin Çiğnenmesi Üzerine, Seçme Eserler, Mayıs 1914, Cilt 4. s. 197-198)
“Parlayan her şey altın değildir”: Partiye Bağlı Menşeviklerden Daha Geride
<<Troçki'nin fraksiyonuna benzer bir şekilde, asla Rusya bakış açısından değil, sadece Viyana ve Paris bakış açısından gerçeklikleri olan bu fraksiyonların bir bölümü için, belli bir belirliliğe sahip olmadıkları söylenemez. Örneğin Machçı grup "Vperyod"un Machçı teorileri belirlidir; Parti Menşeviklerinde bu teorilerin kesin reddi ve Tasfiyecilerin teorik olarak mahkûm edilmesinin yanı sıra Marksizmin savunulması belirlidir.
Buna karşılık Troçki'de hiçbir ideolojik-politik belirlilik yoktur, çünkü "fraksiyonsuzluk" patenti, sadece, (bunu daha ayrıntılı değerlendireceğiz) bir fraksiyondan diğerine geçme ve dönme tam özgürlüğü patenti anlamına gelmektedir.
Sonuç:
1) Troçki, Marksizmin eğilimleri ve fraksiyonları arasındaki düşünsel farklılıkları, bu farklılıklar sosyal-demokrasi tarihinin yirmi yılını kapsıyor ve bugünün temel sorunlarına değiniyor olmasına rağmen, (bunu daha sonra göstereceğiz) açıklamıyor ve anlamıyor.
2) Troçki. lafta birliğin tanınması, gerçekte ise parçalanma olarak fraksiyonculuğun baş belirtilerini anlamamıştır.
3) "fraksiyonsuzluk" bayrağı altında Troçki, Rusya'daki işçi hareketi zemininden yoksun olan özellikle düşünce yoksunu bir yurtdışı fraksiyonunu temsil etmektedir.
Parlayan her şey altın değildir. Troçki'nin laflarında çok parlaklık ve gösteriş var, fakat içerik yok.>>
(Lenin, Birlik Yaygarasıyla Birliğin Çiğnenmesi Üzerine, Seçme Eserler, Mayıs 1914, Cilt 4. s. 200-201)
Lenin’e göre “Troçkizm”
<<Her şeyden önce Troçki'ye teşekkür ederiz: Kısa süre önce (Ağustos 1912'den Şubat 1914'e dek), bilindiği gibi anti-Tasfiyeciliği "yok etme" tehdidinde bulunan ve buna çağıran F. Dan'ı izlemekteydi. Şimdi artık Troçki, eğilimimizi (ve Partimizi — kızmayın yurttaş Troçki, gerçek bu!) "yok etme" tehdidini savurmuyor, bilakis sadece, onun kendi kendisini öldüreceği kehanetinde bulunuyor!
Bu çok daha yumuşak, öyle değil mi? Bu neredeyse "fraksiyonsuz", öyle değil mi?
Fakat şaka bir yana (Troçki'nin yaptığı dayanılmaz lafazanlığa yumuşak tepki göstermenin biricik yolu işi şakaya vurmak).
"İntihar"Ia ilgili sözler düpedüz bir laftır, boş laftır, salt "Troçkizm”dir.
Tasfiyeciliğe karşı tavrımız pratikte, hareketin deneyimiyle çürütülüyorsa, o zaman bu deneyim incelenmelidir, ki Troçki bunu da yapmıyor. "Çok sayıda ileri işçi —diye itiraf ediyor— bölünmenin gayretli ajanları (bunu "Pravda" akımı çizgisinin, taktiğinin, sisteminin ve örgütlenmesinin gayretli ajanları diye okuyun) haline geliyorlar."
Neden böyle üzüntü duyulacak ve Troçki'nin itirafına göre deneyimle doğrulanan, ileri, hem de çok sayıda ileri işçinin "Pravda"dan yana tavır alması gibi bir olgu görülüyor?
Bu ileri işçilerin "politik olarak tam bir kafasızlığı" sonucunda, diye yanıt veriyor Troçki.
Troçki için, beş yurtdışı fraksiyonunun tümü için ve Tasfiyeciler için olağanüstü gönül okşayıcı bir açıklama, söylenecek bir şey yok. Troçki, tarihsel olayları "bir uzmanın bilge ifadesiyle", kulağa hoş gelen dolgun ve tınlayan sözlerle, kendisi için gönül okşayıcı biçimde açıklamayı pek sever. Eğer "çok sayıda ileri işçi" Troçki'nin çizgisiyle uyum içinde olmayan bir politik çizginin ve Parti çizgisinin "gayretli ajanları" haline geliyorsa, Troçki bu sorunu hiç utanmadan bir çırpıda ve anında hallediyor: Bu ileri işçiler "politik olarak tam bir kafasızlık durumunda" bulunuyorlar, o, yani Troçki ise, politik olarak sağlam, berrak ve doğru bir çizgi "durumunda" bulunuyor herhalde!... Ve Troçki göğsünü gururla gererek, fraksiyonculuğa karşı, çevreciliğe karşı, aydınların işçilere kendi iradelerini dayatmak istemelerine karşı gürlüyor!
Gerçekten de insan, bu tür şeyleri okuduğunda, ister istemez, bu sözler herhangi bir tımarhaneden mi geliyor acaba diye soruyor.>>
(Lenin, Birlik Yaygarasıyla Birliğin Çiğnenmesi Üzerine, Seçme Eserler, Mayıs 1914, Cilt 4. s. 202-203)
