1492'de Kristof Kolomb Küba adasını İspanyol sömürgesine kazandırdıktan sonra, 16.yüzyılın başlarında adada 7 koloni kentinden birisi olarak kurulmuş olan Küba,1898'e dek Latin Amerika'daki en güçlü ve en zengin İspanyol kenti olarak kalmış. Bu süre içerisinde yerli halkın ve İspanya'ya karşı çıkan İspanyol kökenli Kübalıların sömürge yönetimlerine karşı sürekli direnişlerine tanık olmuş 19.yy'ın son iki yılı ile 20.yy.ilk iki yılını (1898-1902) ABD egemenliği altında geçirmiş. 1902'de yine ABD'ye bağımlı bir diktatörlük dönemini yaşamış özellikle 1930'lardan 1959'a dek (Batsita döneminde) ABD'li milyarderlerin eğlence ve fuhuş merkezi haline gelmiş bir ülke.
Küba'nın sömürgeciliğe karşı mücadele tarihi adadaki yerlilerin 1492'de ansızın karşılarında gördükleri Kristof Kolomb'a karşı oklarıyla ve mızraklarıyla direnmeleriyle başlar. Yerli Kızılderililerin katledilmesiyle başlayan İspanyol sömürgeciliği ve direniş (60 yıl kadar da ABD destekli diktatörlük) Küba devrim sürecine kadar devam eder (200 bin olan Kızılderili yerli nüfus 50 yılda katliamlarla 5 bine düşer).
Küba, geçen yüzyıllarda köleciliğin en yüksek düzeylerde uygulandığı bir ülke, örneğin 1760'larda tüm nüfus ancak 150 bin kadarken adaya getirilen Afrikalı kölelerle bu rakam 100 yıl içinde 1,3 milyona tırmanmıştır.
1850'lerden itibaren ABD'nin Küba'yı ele geçirme faaliyetleri başlar. Yatırım boyutlarıyla ekonomik-siyasal yoğunluk içinde 1898'de ABD işgaline kadar sürer. Bu dönem aynı zamanda Jose Marti'nin efsaneleşen direnişiyle ulusal önderlik geleneğinin güçlendiği yıllar (1860-1890). 1890'larda Jose Marti önderliğinde başlayan direnişi İspanyollar önleyemez. O dönem Küba nüfusunun yüzde 5'i olan 100 bin kişi bu direnişler sırasında öldürülür. Jose Marti de 1895'te savaş alanında öldürülür.
Jose Marti, 19. yy Latin Amerikasında sömürgeciliğe karşı çıkışın ve dünyanın ilk anti-emperyalist savaşçılarından biridir. Marti 1892'de Patria/Vatan gazetesini çıkarmaya başlar. Aynı yıl kurulan Küba Devrim Parti'sine Genel Başkan olur. Mayıs 1895'te öldürülene kadar Küba'nın bağımsızlık mücadelesinin önderi olur. 1959 devrimi Marti'nin düşünün başka bir aşamada gerçekleşmesidir.
1898'de ABD'nin devreye girerek, İspanya'ya savaş açmasıyla Ada (Küba) ABD denetimine geçer (Küba'da ABD işgali başlıyor). ABD "Paris Antlaşması" olarak geçen, bu işgal antlaşmasıyla, Guantanamo'da bir üs kurup (halen varlığı devam eden ve cezaevine dönüştürülen) işbirlikçisi Palma yönetimine adayı devredip 1902'de adadan çekilir. 1933'de yine ABD desteğiyle iktidara gelen Batista döneminde Küba ekonomisi turizm adı altında fuhuş, kumarhane işletmeciliği ve her tür kaçakçılığın "kara para merkezi" oluyor. Bu dönemde tarım alanlarının yüzde 75'i, hizmet sektörünün yüzde 90'ı ve şeker üretiminin yarıya yakını ABD'li ve diğer yabancı sermayeli şirketlerin elindedir.
Küba Devrimi'nin Fidel'le başlayan süreci ise, 1953 Moncado Kışlası baskınıyla başlar. Bu baskınla ilk silahlı mücadele çıkışını yapan Castro, önce hapsedilir. Sonra Meksikaya sürülür. 2 Aralık 1956'da Fidel ve Che'nin de aralarında bulunduğu 82 devrimcinin Küba'nın doğu sahillerine çıkmasıyla başlayan mücadelenin ikinci dönemi 1959 Ocak başlarında zafere ulaşır.
Küba Halkının Sahip Çıktığı Devrim
Küba halkının 47 yıldır sahip çıktığı bir devrimin, halka ilişkin yarattığı değerlere baktığımızda 47 yıl abluka altında yaşayan bir toplumun devrimine-onuruna her şeye rağmen neden sarılmakta olduğunu anlıyoruz. ABD'nin bütün çabalarına ve 70 milyar dolarlık bir maliyet yaratan ablukaya rağmen, Küba halkı kendi imkanlarıyla, hayatı ve devrimini korumaya devam ediyor.
Küba, devrimden önce zenginler için kumarhane, eğlence ve fuhuş merkezi olan bir ülkeyken, bugün ise insani değerlerin, kolektif yaşamın, enternasyonalist dayanışmanın ve sosyalizmin örnek değerlerinin her gün çoğalarak ve kıtaya enerji yayarak yoluna devam ettiği bir ülkedir. Devrimin sağladığı başarılardan bazılarına baktığımızda bu gerçekliği görmekteyiz.
Devrimden Sonra;
*60 yeni üniversite açılmıştır (Dünya ve bölgede sağlık alanında oldukça başarılı Tıp Fakültesi ağırlıklı).
*Onbinlerce spor kompleksi, Kültür Merkezi ve Enstitüler açılmıştır (sağlıklı bir kuşak ve sosyalizmin kültürel anlamda yerleşmesini sağlamak amaçlı).
*ABD'de binde 12, Türkiye'de binde 80 olan çocuk ölüm oranlarını binde 6'ya kadar düşürmüş bir ülke.
*Koruyucu hekimlik dalında çok ileri bir noktada olan Küba'da, ortalama yaşam süresi erkeklerde 75 kadınlarda 77'ye kadar yükselmiştir.
*Küba'da okuma yazma oranı %100 ve dokuzuncu sınıfa kadar zorunludur.
*Oy verme yaşı 16, sendikalaşma oranı yüzde 95'tir.
*Küba"da yaşayan herkes sağlık ve eğitim hizmetlerinden ücretsiz yararlanır.
*Her aileye, aile büyüklüğüne göre konut tahsis ediliyor ( sokakta yaşayan kimse yok).
*Küba enternasyonalist dayanışma anlamında Latin Amerika ve 3. Dünya ülkelerine binlerce doktor gönderen ve bu ülkelerden 17.000 Tıp öğrencisine ülkesinde ücretsiz eğitim veren tek ülkedir.
*İşsizliğin olmadığı Küba'da, her 100-120 aileye bir doktor düşüyor.
*Bütün yöneticiler yılda bir ay tarlalarda ya da üretimde çalışıyor.
*Nüfusu 11 milyon olan Küba'nın (yüzde 66'sı beyaz, yüzde 12'si zenci, yüzde 20 kadarı melez) tüm vatandaşları ırk ayrımı olmaksızın Halk Parlamentosunda eşit temsil ediliyor.
*Her ailenin gıda karnesi ve sağlıklı beslenme hakkı anayasal güvence altındadır.
